Quora la corrida se convida mai, es de suportar lo calvari ò non ?
Fa quauqueis ans que la restauracien de l'arena de Frejus es acabada. Un còp dau mes li passi davant en anant au coifur...e pasmens mi li poadi pas acostumar. Eri anat veire lo resultat deis òbras, au defòra e au dedins, après l'inauguracien, e n'èri restat candit.
Lo monument roman es estat descarat, escondut sota d'estruturas de ciment e de ferre. Coma lei "Monuments historiques" an poscut laissar passar lo projècte d'aquèla marrida accien? An vogut faire un espaci modèrne per leis espectacles d'estiu, an capitat!
Dins l'arena de Frejus convidan cantaires e dançaires mai plus jamai toreadors, pedons e picaires. Lo cònsol vòu plus de corridas. Aquela arena aviá l'originalitat d'èstre la mai orientala dau monde de la tauromaquia. Per trovar una corrida au levant de Frejus faliá anar... au Mexic!
Vos dirai que siáu còntra la corrida mai pas un adversari acarnassit. Siáu pas vegetarian e se duviáu faire la tiera deis exemples dei bèstias que l'òme fa sufrir, lei pajas dau jornau bastarián pas. Quauqua ren mi tafura dins la garolha dei pros e antis.
Leis anticorridas mai incondicionaus son aquelei que voalon lei lops sus nostrei montanhas e ara dins nostrei coalas tanben, sensa pensar ai centenaus de fedas e d 'anhèus que ne' n son lei victimas. Un buòu de combat viu vint minutas de calvari. Una feda nafrada per lo lop viurà dètz, vint, trenta oras de calvari avant de crebar.
De tot biais, lei tradicions mortinèlas, mai ò mens vièlhassas, son en chancèla e, de l'autra man dei Pirenèus, nòstrei cosins catalans an ja dich Non juridicament a la corrida, caspi !
De senhalar qu’avèm pas de plànher la corsa camarguesa en Provença, nimai la corsa landesa de l’autra man dau Ròse, corsas pacificas que la bèstia e l’òme concorron sensa deguna gota de sang.